کابل های زیر آب، جبهه بعدی جنگ فناوری آمریکا و چین

پایگاه خبری فولاد ایران– کابل‌های زیردریایی در اوایل سال جاری پس از قطع شدن چهار کابل از 15 کابل حیاتی زیردریایی در دریای سرخ در بحبوحه حملات شورشیان حوثی به کشتی‌های اسرائیلی و بریتانیایی، خبرساز شد. در نتیجه آگاهی عمومی از کابل‌های زیردریایی افزایش یافته است و این شبکه‌های کابلی در بحبوحه تعاملات ژئوپلیتیکی بین ایالات متحده و چین به منبع جدیدی از فشار در روابط بین‌الملل تبدیل می‌شوند.
به گفته شرکت تحقیقاتی بازار مخابراتی TeleGeometry، صدها کابل مخابراتی عظیم به طول نزدیک به 1.4 میلیون کیلومتر در اعماق آب مدفون شده اند.
برخی از این کابل‌ها کوتاه‌تر هستند، مانند کابل 131 کیلومتری CeltixConnect که ایرلند را به بریتانیا متصل می‌کند. با این حال، برخی دیگر دز مسافت های بسیار طولانی تر قرار دارند، مانند کابل 20000 کیلومتری آسیا آمریکا.
به گزارش فولاد ایران، انتظار می‌رود تعداد کابل‌های زیردریایی در سراسر کره زمین در سال‌های آینده افزایش یابد که منعکس‌کننده تقاضای رو به رشد برای ترافیک داده‌ای است.
از اوایل سال 2024، TeleGeometry اعلام کرد که داده های آن 574 کابل زیردریایی فعال و برنامه ریزی شده را ردیابی کرده است.
کابل های زیر دریا ستون اصلی اینترنت جهانی هستند و 99 درصد از ترافیک داده بین قاره ای جهان را حمل می کنند.
اندی شامپاین، مدیر ارشد فناوری آزمایشگاه آکامای، گفت: «اگر به شخصی در قاره دیگری ایمیل، پیامک یا چت ویدیویی ارسال کرده‌اید، از کابل زیردریایی استفاده کرده‌اید، احتمالاً بدون فکر کردن به آن.»
به گفته جو واکارو، معاون و مدیر کل شرکت نظارت بر اینترنت ThousandEyes متعلق به سیسکو، یکی از موارد کلیدی که کابل‌های زیردریایی را مهم می‌سازد، تأثیری است که هنگام قطع شدن آنها می‌گذارند.
«افرادی مثل من و شما، نمی‌گوییم کابل زیر دریا قطع شود. چیزی که ما متوجه شدیم این است که برنامه‌ای که می‌خواهیم به آن دسترسی پیدا کنیم ناگهان بسیار کند شده یا در دسترس نیست.»
کابل‌های زیردریایی به‌طور سنتی متعلق به شرکت‌های مخابراتی اند. اخیراً، غول های فناوری ایالات متحده از جمله متا، گوگل، مایکروسافت و آمازون مبالغ قابل توجهی را برای پخش کابل های خود سرمایه گذاری کرده اند.
در سال 2021، متا و گوگل اعلام کردند که قصد دارند دو کابل زیردریایی عظیم را که سواحل غربی ایالات متحده را به سنگاپور و اندونزی متصل می کند، ایجاد کنند. انتظار می رود کابل های ترانس پاسیفیک Echo و Bifrost ظرفیت داده بین مناطق را تا 70 درصد افزایش دهند و قابلیت اطمینان اینترنت را بهبود بخشند.
وال استریت ژورنال در ماه مه به نقل از منابع ناشناس در وزارت امور خارجه گزارش داد که مقامات آمریکایی به طور خصوصی به شرکت های فناوری از جمله گوگل و متا هشدار داده اند که کابل های زیر دریا در منطقه اقیانوس آرام ممکن است در معرض جاسوسی توسط کشتی های تعمیراتی چینی باشند.
به گفته WSJ، Submarine Systems، یک شرکت چینی تحت کنترل دولتی که به تعمیر کابل‌های بین‌المللی کمک می‌کند، به نظر می‌رسد مکان کشتی‌های خود را از سیستم‌های ردیابی رادیویی و ماهواره‌ای مخفی می‌کند.
این نهاد گفت که چین هنوز به درخواست شش ماهه برای کمک به این کشور در تحقیقات خود در مورد یک کشتی چینی که مظنون است دو کابل زیردریایی آن را قطع کرده باشد، پاسخ نداده است. وزارت خارجه چین از آن زمان اعلام کرده است که آماده همکاری با استونی برای همکاری در تحقیقات است.
این تحولات نشان می‌دهد که چگونه کابل‌های زیر آب به منبع اختلاف در مسائل امنیت ملی تبدیل شده‌اند.
در مارس 2023، یک گزارش رویترز گفت که یک کمیته بین سازمانی به نام Team Telecom در حال کار برای جلوگیری از هرگونه کابل زیردریایی از اتصال مستقیم قلمرو ایالات متحده با سرزمین اصلی چین یا هنگ کنگ به دلیل ترس از جاسوسی چین است.
یکی از مسائل کلیدی در مورد نحوه راه اندازی کابل های زیر دریا این است که اتصالاتی که تمام نقاط جهان را به هم متصل می کنند، بخش های عظیمی از زیرساخت اینترنت را تحت تأثیر قرار می دهند. نکته مهمی که باید در مورد کابل‌های زیردریایی به خاطر بسپارید این است که الزامات خاصی برای انتقال از زیر دریا به خشکی وجود دارد و تعداد محدودی از نقاط جغرافیایی وجود دارد که این الزامات را برآورده می‌کنند. نتیجه این محدودیت‌ها این است که از دست دادن یک کابل زیردریایی می‌تواند تأثیر دومینویی بر شبکه‌های زمینی وابسته به آن داشته باشد. تأثیر قطع شدن کابل زیر دریا اغلب بسیار بیشتر از از بین رفتن کابل زمینی است.

منبع: CNBC