آیا چین برنده مسابقه خودروهای الکتریکی است؟

پایگاه خبری فولاد ایران- اگر خودروسازان بر این باورند که انتقال باید در نقطه‌ای اتفاق بیفتد، تأخیر آن‌ها را بیشتر عقب می‌اندازد.
بزرگراه شنژن به دونگوان و گوانگژو، به عنوان یکی از قطب های صنعتی چین، تقریباً هر وسیله نقلیه ای را به بازار جهانی ارائه می دهد. آنها بازار داخلی را در اختیار دارند و به زودی جهان را تسخیر خواهند کرد.
افزایش خودروهای چینی در چین و در خارج از کشور در حال قربانی گرفتن است. فولکس واگن قصد دارد برای اولین بار کارخانه‌های خود را در آلمان ببندد و ده‌ها هزار کارگر را اخراج کند زیرا سهم خود را در بزرگترین بازار خودروی جهان از دست می‌دهد.
اما این تازه آغاز راه است. خودروسازان برای نجات خود در صدد کاهش هزینه ها، درخواست یارانه، درخواست تعرفه – که اتحادیه اروپا به تازگی وضع کرده است – و تلاش برای توسعه خودروهای موتور احتراق داخلی هستند.
به گزارش فولاد ایران، رقبای خارجی از یارانه هایی که خودروسازان چینی دریافت می کنند ناراحت هستند. طیف وسیعی از گزینه ها برای مقابله وجود دارد که یکی تعرفه است، ولی علاوه بر همه دلایل اقتصادی معمول برای بیزاری از تعرفه ها، آنها فقط می توانند از بازار داخلی محافظت کنند و برای کشورهایی مانند آلمان، ژاپن و کره جنوبی که به تولید متکی هستند هیچ فایده ای ندارد.
بنابراین، دلیلی برای اعمال تعرفه بر خودروها ندارند. با این حال، راه انداختن یک صنعت یک چیز است و اگر رقیب هزینه کمتری داشته باشد، حفظ آن کاملاً چیز دیگری است. در حال حاضر که کارخانه‌های جدید در سراسر ایالات متحده آنلاین می‌شوند، قانون کاهش تورم جو بایدن مانند یک پیروزی سیاست صنعتی به نظر می‌رسد ولی این قانون در پنج سال آینده، ممکن است آنقدرها هم هوشمندانه به نظر نرسد.
مورد پنل های خورشیدی یک درس است. اروپا از سال 2013 تا 2018 به تاسیسات خورشیدی یارانه پرداخت کرد و تعرفه‌هایی را بر پنل‌های خورشیدی چین اعمال کرد: دوره‌ای که در طی آن بیشتر صنعت خورشیدی آن دچار رکود شد.
به همین دلیل، برای ماندن در بازی باید تا حدودی رقابتی باشید. نه یارانه ها و نه تعرفه ها واقعیت صنعتی را تغییر نمی دهند. گزینه بد دیگر این است که سعی کنید بازار را به سمت یک فناوری متفاوت وادار کنید. ژاپن و تویوتا با جدیت پیل‌های سوختی هیدروژنی را دنبال کرده‌اند، تا حدی به این دلیل که پیچیدگی بیشتر تولید به معنای موانع بیشتر برای ورود است. با این حال، از دوربین های فیلم گرفته تا هواپیماهای کنکورد، بازار برنده بی رحمانه فناوری ها است.
ممکن است منطقی باشد که باتری ها را از چین وارد کنید، مونتاژ نهایی را در خانه نگه دارید و برای راحتی، عملکرد، تجربه و ایمنی روی مهندسی تمرکز کنید. یک خودروی الکتریکی همچنان به عناصر پیچیده ای مانند ترمز، کیسه هوا و لاستیک نیاز دارد. ژاپن دیگر تلویزیون نمی‌سازد ولی سونی هنوز در تجارت تلویزیون است.
هرچند بخش نرم افزاری خودروها در چین انجام می شود، اما بیشترین ارزش به نیمه هادی تایوان و سیستم عامل از کالیفرنیا تعلق می گیرد. ماشین فیزیکی، از نظر تجاری، ممکن است به کم اهمیت ترین بخش تبدیل شود. حمایت از تولیدکنندگان بزرگی مانند تویوتا و فولکس واگن در برابر رقبای نرم افزاری در آن رقابت دشوار است. شکی نیست که چین یک رقیب سرسخت در نرم افزار نیز خواهد بود، پس بدترین چیز این است که وانمود کنیم که می توان از آن اجتناب کرد.

منبع: فایننشال تایمز